Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου; Η αγάπη των γονιών μου για μένα.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παιχνίδι; Να παίζω με σκυλιά αδέσποτα ή μη όταν ήμουνα εκτός σπιτιού. Μιλάμε για απόλυτη τρέλα. Και στο σπίτι με playmobil, κατασκευές, κούκλες, με τα 2 από τα 3 αδέλφια μου, την Μαρία και τον Βαγγέλη, γιατί η μικρή μου αδελφή, η Κατερίνα, γεννήθηκε έναν χρόνο πριν φύγω στην Αθήνα για σπουδές.
Τι θυμάσαι από την πρώτη ημέρα στο σχολείο; Δεν την θυμάμαι την πρώτη μέρα, καθώς δε φημίζομαι για την καλή μου μνήμη σε αντίθεση με τον μεγάλο μου γιο, τον Απόλλωνα. Θυμάμαι, μέρες που είναι, τη χριστουγεννιάτικη γιορτή του νηπιαγωγείου, που ντύθηκα αγγελάκι και μου κάνανε δώρο την Μάγια την μέλισσα και πήρα τρελή χαρά. Αν με ρωτήσεις σήμερα τι φοβάμαι ξέρεις τι θα σου απαντήσω; Τις μέλισσες.
Μοιράσου μια αστεία οικογενειακή ιστορία (με τον μπαμπά, την μαμά ή τα αδέρφια) Έχει τα γενέθλια της η μεγάλη μου αδελφή, η Μαρία και ετοιμαζόμαστε όλη η οικογένεια να της κάνουμε πάρτι-έκπληξη. Όλα γίνονται σε απόλυτη μυστικότητα, ανυπομονούμε για να δούμε την αντίδραση της. Όλη την ημέρα οργανώνουμε την κάθε λεπτομέρεια. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο όλοι μαζί, η Μαρία δεν υποψιάζεται τίποτα και πετάγεται ο μπαμπάς μου και λέει «Την τούρτα την πήραμε;»
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου φαγητό; Παπουτσάκια από τα χέρια της μαμάς μου. Σε αυτό, τώρα πια, προστίθενται τα γεμιστά από τα χέρια του άντρα μου.
Είχες συμμετάσχει ποτέ σε σχολική παράσταση; Τι θυμάσαι; Σε όλες. Αυτές περίμενα, για αυτές ζούσα. Το μικρόβιο το έχω μάλλον από γεννησιμιού που λένε. Αν μπορούσα, θα τραγουδούσα και θα έπαιζα μόνο εγώ, καταλαβαίνεις κατάσταση. Φουλ αδρεναλίνη.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου τραγούδι; Με συγκινούσανε τα τραγούδια του Μπιθικώτση που έβαζε ο μπαμπάς στο κασετόφωνο στο σπίτι και τραγουδούσε κι εκείνος και τα τραγούδια της Χαρούλας Αλεξίου από τον δίσκο «Ξημερώνει» του Αντώνη Βαρδή που έβαζα καθημερινά στο πικάπ του παππού και της γιαγιάς. Το τραγούδι πάντως που επέλεξα να τραγουδήσω κι έγινα δεκτή στην παιδική χορωδία του Δήμου Βέροιας και μάλιστα ως σολίστ ήταν «Το τρένο φεύγει στις οχτώ».
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου βιβλίο; «Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος» του Μενέλαου Λουντέμη και «Ο τύραννος» του Κρόνιν.
Ποιο ήταν η αγαπημένη σου τηλεοπτική σειρά; «Ο θησαυρός της Βαγίας» και «Ο κήπος με τ’ αγάλματα». Όπως καταλαβαίνεις, δεν παίρνεις εδώ και ώρα μόνο μία απάντηση. Χρήζει άραγε ψυχανάλυσης;
Ποια ήταν η αγαπημένη σου ταινία; Η Γαλάζια λίμνη.
Πώς θυμάσαι τη γειτονιά που μεγάλωσες; Με τεράστια λατρεία. Εμμανουήλ Παπά και Σκρα, Βέροια, δεκαετία του 80. Ατελείωτο παιχνίδι. Ο δρόμος που έμενα στην αρχή του έτεμνε με τον δρόμο της γιαγιάς και του παππού. Τα γόνατα είναι σημαδεμένα από αυτούς, η καρδιά σημαδεμένη από υπέροχες αναμνήσεις, πληθώρα συναισθημάτων. Κανένα όριο. Παιχνίδι από το πρωί ως το βράδυ. Κανένας φόβος. Αίσθηση απόλυτης ελευθερίας. Και μυρωδιά φούρνου. «Ο Λυκούργος» απέναντι ακριβώς από εμάς και «Ο Λιάκος» κάτω από την γιαγιά και τον παππού. Το αρχαιολογικό μουσείο στα 100 μέτρα. Τσούρμο παιδιά να γιορτάζουμε κάθε ημέρα. Νοσταλγώ και λυπάμαι ειλικρινά που δεν το βλέπω εδώ και πολλά χρόνια και που δεν θα το δω ούτε με τα παιδιά μου να συμβαίνει. Οι γειτονιές εξαφανίζονται και οι γείτονες κρύβονται.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παγωτό; Παγωτό μηχανής. Κρέμα.
Ποιες ήταν οι καλύτερες καλοκαιρινές διακοπές που πέρασες ως παιδί; Από βρέφος έως 10 ετών στον Κορινό Πιερίας στο ξενοδοχείο «ΑΥΡΑ» με την κυρία Σούλα και τον κύριο Παναγιώτη να μας περιποιούνται. Παρέα με τα τρία αγόρια τους και όλα τα υπόλοιπα παιδιά που γνωρίζαμε περνούσαμε πραγματικά αξέχαστα. Οι διακοπές ήταν κάποτε πραγματικά διακοπές. Μέναμε τουλάχιστον ένα μήνα, οπότε είχαμε πολύ χρόνο να περάσουμε ανέμελα. Τότε που ο ήλιος δεν ήταν επικίνδυνος και φώτιζε τη -χαμένη πια- αθωότητά μας.
Μοιράσου μια ιστορία με τον καλύτερο σου φίλο. Με την καλύτερη μου φίλη, τη Νίνα, έχω μοιραστεί πάρα πολλές στιγμές τα τελευταία 33 χρόνια. Όταν ο φίλος σου γίνεται αδελφός, νιώθεις ακόμη πιο ευλογημένος. Να μοιραστώ μαζί σας ότι την αγαπώ. Κι αυτό είναι από μόνο του η πιο ωραία ιστορία.
