ΜΟΥΣΙΚΗ: Η πρώτη αυτόβουλη επαφή με τη μουσική ήταν με μία συλλογή cd από κάποια εφημερίδα νομίζω. Χάρη σε αυτή την εφημερίδα άκουσα για πρώτη φορά όλους τους κλασικούς συνθέτες και τα best of της Edith Piaf. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είχαμε αυτή τη συλλογή, μιας και ποτέ δε θυμάμαι να ακούγεται κλασική μουσική στο σπίτι. Ο πρώτος μου έρωτας ήταν ο Jim Morrison. Όχι, δεν τον ξεπέρασα ποτέ. Doors, Pink Floyd, Stranglers, Beatles ήταν οι γνωριμίες που με σημάδεψαν μα σαν παιδί των 90s έφαγα στη μάπα τον Eminem, τη Britney Spears, τις Destiny child και μαζί και τον 2pac, τον τελευταίο τον αγαπήσαμε πολύ. Ξεκινώντας το γυμνάσιο λοιπόν με άρωμα 90ίλας άκουγα hip-hop και ήθελα να είμαι rapper. Aργότερα ανακάλυψα την ηλεκτρονική μουσική και κάπως έτσι αγάπησα την techno και τις ρεϊβιές. Μουσική στραπατσάδα λοιπόν τα πρώτα μου χρόνια ως ακροατής. Αυτό οδήγησε στο να αγαπώ και να ακούω αρκετά ετερόκλητα μεταξύ τους είδη. David Bowie, Bauhaus, Velvet Underground, Nick Cave, KVB, Iggy Pop, οι μουσικάρες των David Lynch, Aphex Twin, Silent Servant είναι μερικά από αυτά που αγαπώ. Mahler, Stravinsky γιατί η κλασική μουσική πάντα λειτουργούσε στη ψυχή μου αλλά χαίρομαι σαν 10χρονο με τις χιπχοπιές και τα drill δηλαδή Kendrick Lamar, Stormzy, Skepta, Cardi-B, Princess Nokia, Young M.A κ.α. Με τέτοια ξυπνάει ένας mini-fail-gangsta που έχω μέσα μου. Πολύ fail. Τρία αξιοσημείωτα στοιχεία: 1) Δεν έχω πάει ποτέ στη ζωή μου σε μπουζούκια 2) Γυμνάζομαι ακούγοντας Βeyonce 3) Συγκινεί τη ψυχή μου ο Βαμβακάρης.
ΒΙΒΛΙΑ: Μεγάλωσα σε ένα σπίτι πλημμυρισμένο από βιβλία (ανάμεσά τους τρομαχτική ποσότητα ελληνικής ποίησης) και κατέληξα να κάνω το ίδιο. Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι ότι αποφάσισα να διαβάσω πάντως ήταν το Πόλεμος και ειρήνη του Τοlstoy και το διάλεξα γιατί μου άρεσε ο τίτλος και το εξώφυλλο. Μου αρέσουν τα βιβλία με τα σκληρά εξώφυλλα. Μ’ αρέσει να μυρίζω τα βιβλία και να υπογραμμίζω όσα μου κάνουν εντύπωση και τα σημειώνω τις σκέψεις μου. Νιώθω έτσι ότι τα κάνω δικά μου. Αν δεν γράψω κάτι στο βιβλίο αισθάνομαι ότι είναι δανεικό. Και ποτέ δεν μου άρεσε να δανείζομαι βιβλία. Ήθελα να είναι για πάντα δικά μου. Προβληματικό μου φαίνεται αυτό τώρα που το σκέφτομαι. Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι να με ταρακούνησε ήταν Ο Ξένος, του Camus. Είχα τρελαθεί. Μετά από λίγο καιρό είχα διαβάσει όλα του τα βιβλία. Ένα από τα πιο ερωτικά βιβλία που έχω διαβάσει είναι η Λολίτα του Nabokov. Αγαπώ τους κλασσικούς Dostoyevsky, Virginia Woolf, Flaubert, Hemingway, Kafka. Πρόσφατα τελείωσα το Η βουή και η μανία του Faulkner, το οποίο με ζόρισε με ωραίο τρόπο και τώρα διαβάζω τη Σκακιστική νουβέλα του Zweig.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Τώρα εδώ χαμός. Το σινεμά πάντα ήταν το πάθος μου. Εντάξει είπαμε παιδί των 90s οπότε έβλεπα Jumanji, Μάσκα, Κarate kid, Miss Doubtfire, Home Alone, Back to the future, όλα του Spielberg και 100 φορές τον Τιτανικό. Μπαίνοντας στην εφηβεία ήθελα να βλέπω μόνο θρίλερ και είχα μια ιδιαίτερη τρέλα με τα Nightmare on Elm Street. Σημαντικό ρόλο στη σχέση μου με τις ταινίες έπαιξε ο καθηγητής λογοτεχνίας που είχα στο γυμνάσιο ο οποίος μια μέρα μας έβαλε να δούμε το Pulp fiction και τον Δεκάλογο του Kieslowski κόλλησα με τον Τarantino και είδα τα πάντα του Kieslowski. Eκεί έγινε η δουλειά. Άρχισα να ψάχνω και να βλέπω ταινίες συνέχεια. Aγαπημένο μου μέρος είχε γίνει το video blue κοντά στο σπίτι μου. Έτσι λοιπόν αγάπησα τον Tarantino και μετά πήγα σε Scorsese και όλα τα classics όπως Νονός κτλ. Σήμερα αγαπώ Zvyagintsev, Antonioni, Kaurismaki, Mike Leigh, Kusturica, Fellini, Haneke, Nicolas Winding Refn, Sorrentino, Paul Thomas Anderson, Kubrick, Wenders, Louis Malle. Φέτος απ’ όσα είδα ξεχώρισα το Foxtrot, το Loveless και το Florida project.
ΣΠΟΡ: Μία σχέση για γέλια. Στο σχολείο την ώρα της γυμναστικής ή καθόμουν σε κάτι κερκίδες ή κάπνιζα στις τουαλέτες. Μικρή έκανα τένις και το βαριόμουν. Το σκι είναι το μόνο σπορ που πραγματικά μου άρεσε. Περισσότερο άρχισα να ασχολούμαι με τη γυμναστική μετά τα 20. Σύγχρονος χορός και πιλάτες με τα οποία τα βρήκαμε και κάποιες αποτυχημένες εγγραφές σε γυμναστήρια. Γενικά μ’ αρέσει να περπατάω για ώρες και να σκαρφαλώνω στα κατσάβραχα. Πλέον με έχω πειθαρχήσει και γυμνάζομαι μόνη μου σπίτι με αποτελεσματικό τρόπο. Η γυμναστική υπάρχει στη ζωή μου γιατί λειτουργεί και ως ένα είδος meditation. Eπίσης, αν κάποιος θέλει να τρώει τόσα μακαρόνια όσο εγώ αναγκαστικά πρέπει να γυμνάζεται.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Έβλεπα πολύ τηλεόραση ως παιδί. Friends, ταινίες στο Star και το Mega και κάτι βραζιλιάνικα που έβλεπα με τη γιαγιά μου κρυφά από τη μαμά μου γιατί τα σιχαινόταν. Κολλημένο παιδί με τα X-files και τον υπαστυνόμο Rex. Ναι, ήθελα πολύ να γίνω ΚΑΙ detective. Σήμερα βλέπω Netflix με μανία καθώς αυτό πιστεύω πως είναι τηλεόραση. Χρωστάω λεφτά στον κολλητό μου γιατί χρησιμοποιώ τον κωδικό του ένα χρόνο τώρα. Γιώργο sorry. Μ’ αρέσει όμως να επιλέγω και καμιά σαπίλα. Φέτος βλέπω Master Chef. Γενικά γελάω πολύ με την ελληνική τηλεόραση. Θεωρώ ότι είναι απόλυτα αντιπροσωπευτική.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Millenialls. Οπότε το internet είναι κάθε μέρα στη ζωή μου. Για να κατεβάσω ταινίες και μουσική, να διαβάσω ειδήσεις, να τσεκάρω τα διάφορα. To Facebook το διέγραψα το καλοκαίρι από τη ζωή μου και έχω ευτυχήσει και ησυχάσει. Αντ’ αυτού χρησιμοποιώ instagram και τίποτα άλλο από social media γιατί τα θεωρώ ένα μεγάλο φιάσκο. Χάνω κάθε επαφή με internet και κινητά τα καλοκαίρια στις διακοπές.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Δεν έχω βγει ποτέ εκτός Ευρώπης και αυτά είναι τα ταξίδια που ονειρεύομαι. Θέλω να γυρίσω όλη τη Νότια Αμερική και να πάω Ινδία, Νεπάλ και Βιετνάμ και τα τελευταία είναι τα επόμενα ταξίδια που θα οργανώσω. Σε μία εβδομάδα φεύγω για Παρίσι το οποίο δεν έχω επισκεφτεί και Βερολίνο το οποίο είναι για μένα μια ερωτεύσιμη πόλη (στα ευρωπαϊκά πλαίσια εννοείται). Τον Ιούλιο με φίλους θα νοικιάσουμε ένα αυτοκίνητο και θα διασχίσουμε τη Πορτογαλία και μετά θα ξαναχαθώ όπως κάθε καλοκαίρι κάπου στη φύση της Ελλάδας. Αγαπώ πολύ τα ταξίδια. Δουλεύω για να ταξιδεύω.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Μεγάλωσα στο Παγκράτι αλλά στην εφηβεία μου περιπλανήθηκα σε πολλές γειτονιές της Αθήνας καθώς μετακομίζαμε σχεδόν κάθε δύο χρόνια. Επέστρεψα όμως στο Παγκράτι το οποίο αγαπώ και θεωρώ μια από τις πιο όμορφες και γλυκές γειτονιές της Αθήνας. Νιώθω σπίτι μου το κάθε στενό.
ΤΩΡΑ: Παίζω στην Αγριόπαπια και στο Ευχαριστημένο στο θέατρο Πορεία και τα δύο σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου. Ολοκλήρωσα φέτος τα γυρίσματα της ταινίας Δε θέλω να γίνω δυσάρεστος αλλά πρέπει να μιλήσουμε για κάτι πολύ σοβαρό του Γιώργου Γεωργόπουλου και ετοιμάζομαι για τρεις μικρού μήκους. Γενικά προσμένω τις καλοκαιρινές διακοπές.
