
Πρώτα ο αντιφασισμός παρουσιάστηκε σαν “τρομοκρατική οργάνωση”, ύστερα, οι δημοσιογράφοι έγιναν “εχθροί του λαού” και τώρα, η σάτιρα βαφτίζεται απειλή για τη δημόσια τάξη. Η φίμωση είναι η πιο παλιά συνταγή της εξουσίας: όταν δεν μπορείς να απαντήσεις με επιχειρήματα, απαντάς με απαγορεύσεις.
Η Αμερική που κάποτε καμάρωνε πως είναι το προπύργιο της ελευθερίας του λόγου, τώρα φιμώνει τους κωμικούς της επειδή τολμούν να πουν δυνατά αυτά που σκέφτονται εκατομμύρια άνθρωποι. Ο Trump συνεχίζει με πάθος να προσπαθεί να φτιάξει μια χώρα όπου το γέλιο θα είναι απαγορευμένο. Το χτίζει βήμα-βήμα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ακύρωση του Jimmy Kimmel Live! από το ABC, φυσικά και δεν ήταν ζήτημα τηλεθέασης, όσο κι αν ο Trump προσπάθησε να το παρουσιάσει έτσι. Όπως αποκάλυψε το Rolling Stone, τα στελέχη της Disney και του ABC συνεδρίαζαν σε καθεστώς πανικού, όχι για τα νούμερα τηλεθέασης, αλλά για την απειλή αντιποίνων από την κυβέρνηση Trump. Ο Kimmel δεν ξεπέρασε κάποιο όριο, το έγκλημά του ήταν ότι τόλμησε να κάνει χιούμορ με τον Charlie Kirk, τον ακροδεξιό αγαπημένο του προεδρικού στρατοπέδου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Trump πανηγύρισε. Στο δικό του Truth Social δήλωσε: “Το ABC είχε το θάρρος να κάνει αυτό που έπρεπε” και ζήτησε να κοπούν κι άλλοι: Fallon, Seth Meyers, Colbert, σαν να μοιράζει λίστες εκκαθάρισης: «Όποιος με κοροϊδεύει, θα πληρώσει». Και αυτό, φυσικά, επειδή και αυτοί έχουν σταθεί απέναντί του με σάτιρα και δεν φοβήθηκαν να εκθέσουν τον αυταρχισμό του.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μην ξεχνάμε και την τύχη του Stephen Colbert. Στις 17 Ιουλίου 2025, το CBS ανακοίνωσε ότι θα τερματίσει το The Late Show with Stephen Colbert και θα αποσύρει συνολικά το franchise του The Late Show τον Μάιο του 2026, ύστερα από 33 χρόνια. «Ο θαυμασμός, η αγάπη και ο σεβασμός μας για το ταλέντο του Stephen Colbert και της απίστευτης ομάδας του έκαναν αυτή την επώδυνη απόφαση ακόμη πιο δύσκολη. Με βαθιά ευγνωμοσύνη, ανυπομονούμε να τιμήσουμε τον Stephen και να γιορτάσουμε την εκπομπή τους επόμενους 10 μήνες, μαζί με τα εκατομμύρια των θαυμαστών και θεατών της», ανέφερε η ανακοίνωση του CBS, σημειώνοντας ότι η εκπομπή ήταν Νο 1 στη late night ζώνη για εννιά συνεχόμενες σεζόν.
Η Writers Guild of America το έθεσε ξεκάθαρα: «Αν η ελευθερία του λόγου ισχύει μόνο για ιδέες που μας αρέσουν, δεν θα χρειαζόταν να γραφτεί στο Σύνταγμα». Το δικαίωμα να γελάς, να ενοχλείς, να θίγεις, είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας. Και το να το αφαιρείς είναι όχι απλώς πράξη λογοκρισίας, αλλά επίθεση στην ίδια την ιδέα της ελευθερίας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δεν είναι τυχαίο που οι Δημοκρατικοί κυβερνήτες Newsom και Pritzker, αλλά και ο Schumer, μίλησαν για μια συντονισμένη επίθεση στην ελευθερία του λόγου. Δεν είναι τυχαίο που οι Ρεπουμπλικάνοι, από τον DeSantis μέχρι τον Brendan Carr της FCC, χειροκρότησαν την απόφαση. Το μοτίβο είναι σαφές, η σάτιρα και η κριτική είναι εχθρικές πράξεις απέναντι στο καθεστώς Trump.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι το μήνυμα που στέλνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Αν η Αμερική, η χώρα που αυτοπροσδιορίζεται ως «φάρος της ελευθερίας», φιμώνει τους κωμικούς της, τι περιμένουμε να γίνει σε χώρες που δεν είχαν ποτέ πραγματική ανεκτικότητα; Το precedent είναι ξεκάθαρο: όποιος ενοχλεί, κόβεται. Είτε είναι ένας παρουσιαστής late night, είτε ένας αρθρογράφος, είτε ένας απλός πολίτης που γράφει στο Twitter.
Σήμερα είναι ο Kimmel, ο Colbert, οι σεναριογράφοι του SNL. Αύριο θα είναι οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν πορείες. Μεθαύριο οι ακτιβιστές που οργανώνουν αντιφασιστικά φεστιβάλ. Το pattern είναι: απονομιμοποίηση, στοχοποίηση, φίμωση.
Η σάτιρα είναι η καρδιά της δημοκρατίας, γιατί μόνο μέσα από το γέλιο μπορείς να διαπεράσεις τα τείχη του φόβου και οι δικτάτορες μισούν το χιούμορ γιατί δεν ξέρουν πώς να το πολεμήσουν. Αν όλο αυτό περάσει έτσι, αν γίνει κανονικότητα το να κόβεις εκπομπές επειδή δεν αρέσουν στον πρόεδρο, τότε η πόρτα έχει ανοίξει διάπλατα και πίσω από αυτή την πόρτα δεν υπάρχει ελευθερία. Η δημοκρατία πεθαίνει και ο φασισμός μπαίνει στη σκηνή, χωρίς να γελάει πια κανείς.