Κάποτε είχαν ρωτήσει έναν ποιητή -αδυνατώ να θυμηθώ ποιον- για το ποια είναι η πιο όμορφη γυναίκα και εκείνος απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη «η γυναίκα του άλλου». Και η Μαρία, πάντως, όταν την είχα ρωτήσει για ποιον ανεβάζει όλα αυτά τα καψουροτράγουδα στο Facebook μου είχε πει κοκκινίζοντας «για τον Γιάννη της Σταυρούλας», όπου Σταυρούλα φίλη της Μαρίας από τα φοιτητικά χρόνια. Κι ενώ προσπαθώ να συνέλθω από την κεραμίδα ότι η Μαρία γουστάρει Γιάννη (μήπως και ο Γιάννης γουστάρει Μαρία;) συνειδητοποιώ ότι είτε ποιητής είσαι είτε λογίστρια, είτε πωλητής είτε αεροσυνοδός μπορεί άνετα να χορέψεις στον ρυθμό...
«Θα ψάξω για να βρω/μιαν άλλην ν’ αγαπώ/
Σε κανέναν να μην ανήκει/ να φύγουνε οι τύψεις λίγο να χαρώ».
Θα ψάξεις όμως ή τελικά θα ενδώσεις; Να ένα καλό ερώτημα.
Για να πάρουμε από την αρχή τα πράγματα τέτοιοι έρωτες δεν είναι καθόλου ασυνήθιστοι και κυρίως δεν είναι ακατανόητοι. Εξηγούμαι. Όταν αγαπάς τον χιούμορ του αγοριού σου είναι πολύ μεγάλες πιθανότητες να αγαπάς και το χιούμορ του φίλου του. Όταν αγαπάς την προσωπικότητα της κοπέλας σου τότε είναι πολύ πιθανόν να αγαπάς την προσωπικότητα και της κολλητής της. Αν πάρουμε ως δεδομένο το «αν δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε» και το επεκτείνουμε σε μια νοητή γραμμή τότε δεν είναι καθόλου παράδοξο να νιώσουμε μικρή, μεγάλη συμπάθεια προς το ταίρι του φίλου μας ή προς τον φίλο του ταιριού μας. Αλλά μετά τη συμπάθεια τι;
Όπως κάθε εκδοχή μοιραίου έρωτα, ξέρετε από αυτούς που μας ιντριγκάρουν και κάνουν λίγο πιο πιπεράτη τη βαρετή καθημερινότητά μας –έχει κι αυτή τις δικές της υποπεριπτώσεις. Ας τις δούμε.
«Τον είδα πρώτη»
Εδώ είναι ίσως η πιο light εκδοχή της όλης φάσης και, παρ’ όλα αυτά και σε αυτή την εκδοχή, έχουν σφαχτεί φιλίες στην ποδιά ενός δυνάμει έρωτα. Φίλοι/ες γνωρίζουν πρόσωπο και ξεκινούν ταυτοχρόνως να το ποθούν και να το φλερτάρουν. Παιδιά, εδώ δε θα έπρεπε καν να τεθεί θέμα. Μια φιλία, αν είναι όντως δυνατή, δε θα κινδυνεύσει από έναν τέτοιο ανταγωνισμό. Στο κάτω κάτω μπορεί εκείνος/εκείνη να μην γουστάρει κανέναν από τους δυο σας. Αν όντως όμως επιλέξει κάποιον από τους δύο, ο «ηττημένος» ας παραδεχτεί ότι δεν το έπαιξε τόσο καλά κι ας αποδεχθεί την πραγματικότητα. Άλλωστε εδώ μιλάμε μόνο για πληγωμένο εγωισμό και όχι για αισθήματα γιατί εάν δεν έχει χτιστεί μια σχέση πότε πρόλαβε να σας ραγίσει την καρδιά;
Επιμύθιο: Στη φύση, γενικά, τα αρσενικά μάχονται μέχρι θανάτου για το κορίτσι. Στην ανθρώπινη φύση. ειδικότερα, μπορεί να συμβεί και μεταξύ θηλυκών. Όπως και να χει, μη γρατσουνίσετε τη φιλία σας.
«Γιατί ρε μαλάκα με την καλύτερη μου φίλη;»
Λοιπόν, γίνεται κι όχι λίγες φορές. An σας συμβεί και φάτε εσείς το κέρατο τότε είναι απολύτως φυσιολογικό να έρθει να πάρετε το καλάσνικοφ και να τους γαζώσετε. Μη το κάνετε. Δεν θα έχετε ούτε φίλη, ούτε γκόμενο να σας φέρει τσιγάρα στη φυλακή. Εκτονωθείτε πάντως, μια καλή ιδέα είναι το «Λίμπα». Από εκεί και πέρα μαζέψτε τα κομμάτια σας και αναθεωρήσετε ποιους θεωρείτε φίλους σε αυτή τη ζωή. Και μετά απαντήστε με το χέρι στην καρδιά αν θα το κάνατε κι εσείς ή όχι. Αν ναι, τότε να είστε επιεικής γιατί σημαίνει ότι αποδέχεστε τα λάθη που γίνονται από έρωτα, ακόμη κι αν είναι τόσο χοντρά, αλλά ζητήστε εξηγήσεις γιατί δημιουργήθηκε αυτό το τρίγωνο. Αν όχι, μην ασχοληθείτε άλλο με αυτούς τους ανθρώπους.
Αν είστε εσείς ο «ένοχος», τότε φροντίστε να μην γίνει πράξη. Εννοώ ότι το αίσθημα δεν μπορείς να το ελέγξεις αλλά μπορείς να ελέγξεις και να ζυγίσεις τι είναι πιο σημαντικό για σένα. Να καταστρέψεις μια φιλία ή να αποκτήσεις αυτόν που ποθείς; Αν πάλι θεωρείς ότι αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να είναι όντως το δικό σου ταίρι, ο σύντροφος σου σε μια πραγματική, ρεαλιστική πραγματικότητα, εάν δηλαδή μιλάμε για μια εντελώς σοβαρή για σένα κατάσταση που επηρεάζει τη ζωή σου βρες το θάρρος και μίλησε στον φίλο/φίλη σου. Λόγια καθαρά, ξάστερα, σταράτα: «Νιώθω αυτό κι αυτό κι αυτό για το αγόρι/κορίτσι σου και θέλω να το ξέρεις γιατί θέλω να είμαι τίμιος απέναντι σου, να μην σου κρύβομαι, να μην δρω πίσω από την πλάτη σου».
Αν πάλι, σας φαίνεται πολύ Σουηδία η φάση θα σας πω ότι σε μια φιλία δεν υπάρχει σημαντικότερο πράγμα από την ειλικρίνεια, σε μια φιλία είναι πολύ πιο αναγκαία από ότι σε μια ερωτική σχέση. Κι άλλωστε κανείς δεν περιμένει ο άλλος με το που θα ακούσει όλα αυτά θα πανηγυρίσει «γιουχουυυυ, τι ωραία που είσαι τόσο ειλικρινής και γιούπι που γουστάρεις τον άνθρωπό μου». Αλλά, αν αλήθεια αγαπιέστε θα εκτιμήσει ότι δεν τον προσέβαλλες, ότι δεν πήγες να τον κοροϊδέψεις, ότι δεν τον θεωρείς έναν ηλίθιο που δεν θα έπαιρνε μυρωδιά αν φλέρταρες το ταίρι του. Τώρα από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι γίνεται. Η ζωή δείχνει ότι αυτές οι ιστορίες έχουν δύσκολο τέλος, αλλά όχι πάντα.
Επιμύθιο: Η ειλικρίνεια είναι απαιτητικό πράγμα, όπως και η φιλία. Κανείς φίλος δε καταδικάζει τον άλλον για συναισθήματα που ίσως έχει αναπτύξει, μπορεί όμως άνετα να το κάνει για πράξεις που τον προδίδουν. Φροντίστε να συμπεριφερθείτε όπως θα θέλατε να σας συμπεριφερθούν κι εσάς.
Το τέλος μιας σχέσης οδηγεί στην αρχή μιας επόμενης
Σας έχει συμβεί κι εσάς μόλις τα χαλάσατε με εκείνον/εκείνη χωρίς να είναι δική σας επιθυμία να αποζητάτε την παρέα των φίλων του; Λογικό, καθώς αυτοί δρουν σαν αντικαταστάτες του, ως ό,τι πιο κοντινό στο πρόσωπο που χάσατε ενώ ακόμη θέλετε. Πολλές φορές οι λίγες κουβέντες που μπορεί να ανταλλάσσετε στην αρχή σε ένα pm ή sms μπορεί να οδηγήσουν σε περισσότερες στο τηλέφωνο ή και σε μια συνάντηση από κοντά. Και μετά ακόμη πιο κοντά. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να συμβεί, αν λάβουμε υπόψιν κάποιες παραμέτρους όπως το «αν δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε», όπως είπαμε και πιο πάνω, το ότι η σχέση έχει ήδη λήξει κι έτσι δε νιώθετε ότι κάνετε κάτι κακό αν και οι δύο ξέρετε ότι μπορεί να πληγώσετε τα συναισθήματα ενός τρίτου ανθρώπου που αγαπάτε, το ότι μετά από έναν χωρισμό είμαστε πιο ευάλωτοι στο να παρασυρθούμε σε ιστορίες που ίσως απορρίπταμε σε μια πιο ψύχραιμη φάση της ζωής μας.
Κι εδώ θέλει λεπτότητα ο χειρισμός άλλωστε θα είναι άβολο ξαφνικά να (ξανα)φέρεις τον/την πρώην του άλλου στην παρέα και να τον/την παρουσιάσεις ως τον δικό σου νυν. Κι εδώ θέλει ειλικρίνεια. Υπάρχει περίπτωση να έχει κλείσει όντως ο κύκλος της πρώτης σχέσης και να μην υπάρξουν hard feelings προς καμία κατεύθυνση. Αν όμως ακόμη οι πληγές παραμένουν ανοιχτές τότε καλύτερα να μετακομίσετε σε άλλη πόλη ή σε άλλη ήπειρο. Διαλέξτε την απόσταση αναλόγως του πόσο θερμόαιμος είναι αυτός που έμεινε τελικά μπουκάλα.
Επιμύθιο: «Μα δεν τελειώνουν, οι αγάπες οι μεγάλες δεν τελειώνουν», εκτός αν έχεις έναν φιλικό ώμο να ακουμπήσεις για να κλάψεις.
