Η Francesca Albanese, Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη στοχοποιήθηκε επειδή έγραψε την πιο τεκμηριωμένη νομικά και ιστορικά λέξη που φοβάται το Ισραήλ και οι υποστηρικτές του: γενοκτονία.
Την Τρίτη 9 Ιουλίου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ της επέβαλε επίσημα κυρώσεις και τα έγγραφα που κατέθεσε η ίδια στον ΟΗΕ είναι πια ντοκουμέντα ιστορικής σημασίας. Την χαρακτήρισαν εχθρό επειδή έκανε σωστά τη δουλειά της και τώρα προσπαθούν να της κλείσουν τις πόρτες που χρειάζεται για να δουλέψει, να επικοινωνήσει, να μετακινηθεί, να χρηματοδοτήσει μία έρευνα.
Η Francesca Albanese, παρουσιάζει την έκθεσή της με τίτλο «Genocide as Colonial Erasure». ©EPA/JEROEN JUMELET
Οι εκθέσεις που ενόχλησαν
Στις 25 Μαρτίου 2024, η Albanese κατέθεσε την έκθεσή της με τίτλο Anatomy of a Genocide (A/HRC/55/73). Εκεί, χωρίς υπεκφυγές, χωρίς συμψηφισμούς, ανέλυσε τη μεθοδικότητα του αφανισμού: τους πάνω από 30.000 νεκρούς Παλαιστίνιους, ανάμεσά τους 13.000 παιδιά. Τους χιλιάδες που έμειναν ακρωτηριασμένοι, το 70% των κατοικιών που ισοπεδώθηκαν, το 80% του πληθυσμού που εκτοπίστηκε βίαια, τα σώματα που σαπίζουν κάτω από τα ερείπια, τα βασανιστήρια και την πείνα. Μία εμπεριστατωμένη νομική καταγραφή που εξετάζει αν πληρούνται τα κριτήρια της Σύμβασης για τη Γενοκτονία. Και το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: Ναι. Υπάρχουν εύλογες ενδείξεις ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία.
Η Albanese δεν στέκεται απλώς στους αριθμούς. Συνδέει αυτή τη γενοκτονία με το ιστορικό πλαίσιο της αποικιοκρατίας εποίκων, με τις δηλώσεις των Ισραηλινών αξιωματούχων για «επανακατάληψη της Γάζας», με τη χρήση διεθνούς δικαίου ως "ανθρωπιστικής βιτρίνας" για εγκλήματα πολέμου.
Δύο μήνες αργότερα, η Albanese κατέθεσε δεύτερη έκθεση, με τίτλο From Economy of Occupation to Economy of Genocide (A/HRC/59/23), που αποκαλύπτει με ριζοσπαστική σαφήνεια πώς η γενοκτονία δεν είναι μόνο στρατιωτική επιχείρηση, αλλά οικονομικό μοντέλο. Μιλάει για εταιρείες, πανεπιστήμια, τράπεζες, κατασκευαστικούς κολοσσούς που όχι μόνο στηρίζουν το Ισραήλ, αλλά επωφελούνται από τη γενοκτονία. Από τις μπουλντόζες που γκρεμίζουν σπίτια, μέχρι τους κατασκευαστές drones, τις εταιρείες ασφαλείας, τα funds που επενδύουν σε εποικιστικά έργα, τους ακαδημαϊκούς που αναπτύσσουν "έξυπνα" συστήματα στόχευσης. Η κανονικοποίηση της γενοκτονίας περνάει μέσα από την αποδοχή της ως «οικονομικής ευκαιρίας».
View this post on Instagram
Μία ακόμα έκθεση της Albanese, με τίτλο Genocide as Colonial Erasure (A/79/384), δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: η γενοκτονία στη Γάζα δεν είναι ένα «παραστράτημα» αλλά κομμάτι ενός μακροχρόνιου αποικιοκρατικού σχεδίου εκκαθάρισης της Παλαιστινιακής παρουσίας. Από το 1948 μέχρι σήμερα, η εθνοκάθαρση συνεχίζεται με κάθε μέσο: στρατιωτικό, οικονομικό, πολιτικό. Και τώρα, με βόμβες, πείνα και εκτοπισμούς, επιχειρείται το τελικό στάδιο.
Τις τελευταίες εβδομάδες, η Francesca Albanese έχει εκδώσει μια σειρά από επιστολές, καλώντας άλλες χώρες να ασκήσουν πίεση στο Ισραήλ –συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων– ώστε να σταματήσει ο φονικός του βομβαρδισμός στη Λωρίδα της Γάζας. Η Ιταλίδα ερευνήτρια έχει επίσης ταχθεί σθεναρά υπέρ του εντάλματος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου κατά Ισραηλινών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, για εγκλήματα πολέμου.
Η Albanese έχει γίνει στόχος έντονης κριτικής από φιλοϊσραηλινούς αξιωματούχους και ομάδες τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Μέση Ανατολή. Την περασμένη εβδομάδα, η αποστολή των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη εξέδωσε μια ιδιαίτερα επιθετική ανακοίνωση, ζητώντας την αποπομπή της λόγω «πολυετούς μοτίβου βιτριολικού αντισημιτισμού και αδιάκοπης προκατάληψης κατά του Ισραήλ». Η ανακοίνωση ανέφερε ότι οι κατηγορίες της Albanese περί γενοκτονίας ή απαρτχάιντ από το Ισραήλ είναι «ψευδείς και προσβλητικές».
©EPA/ROBIN UTRECHT
Οι κυρώσεις στη Francesca Albanese
Στις 9 Ιουλίου 2025, οι Ηνωμένες Πολιτείες, με μια πράξη που θυμίζει αυταρχικά καθεστώτα, ανακοίνωσαν επίσημα ότι επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις στην Francesca Albanese. Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, η πράξη της «υπονομεύει τη σταθερότητα και ενισχύει την παραπληροφόρηση».
«Η εκστρατεία πολιτικού και οικονομικού πολέμου της Albanese κατά των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ δεν θα γίνει πλέον ανεκτή», δήλωσε ο Υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Θα στεκόμαστε πάντα στο πλευρό των συμμάχων μας και στο δικαίωμά τους στην αυτοάμυνα».
Η ίδια η Albanese απάντησε: «Είναι τιμή μου να με στοχοποιούν οι ισχυροί επειδή υπερασπίζομαι τους αδύναμους. Η αλήθεια για τη γενοκτονία δεν θα φιμωθεί».
View this post on Instagram
Η Amnesty International χαρακτήρισε τις κυρώσεις «επαίσχυντο πλήγμα στο διεθνές δίκαιο». Το Palestine Chronicle έκανε λόγο για «κυνήγι μαγισσών» εναντίον μιας γυναίκας που στάθηκε δίπλα στον παλαιστινιακό λαό όταν οι κυβερνήσεις σιωπούσαν. Το PressTV υπογράμμισε ότι η Albanese «ξεσκέπασε το παγκόσμιο σύστημα κέρδους πάνω στη γενοκτονία».
Πρόκειται για την κορύφωση μιας εξαιρετικά επιθετικής εκστρατείας σχεδόν έξι μηνών από την κυβέρνηση Τραμπ, με στόχο την καταστολή της κριτικής απέναντι στον χειρισμό του πολέμου στη Γάζα από το Ισραήλ – πολέμου που πλησιάζει τα δύο χρόνια. Νωρίτερα φέτος, η κυβέρνηση Τραμπ ξεκίνησε να συλλαμβάνει και να απελαύνει καθηγητές και φοιτητές αμερικανικών πανεπιστημίων που συμμετείχαν σε φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις ή άλλες πολιτικές δράσεις.
Ο Jürg Lauber, πρόεδρος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, εξέφρασε τη λύπη του για την απόφαση της Ουάσινγκτον και κάλεσε όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών «να συνεργάζονται πλήρως με τους ειδικούς εισηγητές και τους θεσμικούς εντολοδόχους του Συμβουλίου και να απέχουν από πράξεις εκφοβισμού ή αντιποίνων εναντίον τους». Ειδικοί σε ζητήματα δικαιωμάτων καταδίκασαν τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Albanese. Ο Dylan Williams, αντιπρόεδρος κυβερνητικών σχέσεων του Center for International Policy, τις χαρακτήρισε ως «συμπεριφορά κράτους-παρία», ενώ η Διεθνής Αμνηστία δήλωσε ότι οι ειδικοί εισηγητές πρέπει να στηρίζονται, όχι να στοχοποιούνται.
«Οι κυβερνήσεις παγκοσμίως και όλοι οι παράγοντες που πιστεύουν σε ένα διεθνές σύστημα βασισμένο σε κανόνες και στο διεθνές δίκαιο, πρέπει να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποτρέψουν και να περιορίσουν τις συνέπειες των κυρώσεων κατά της Francesca Albanese, και ευρύτερα να προστατεύσουν το έργο και την ανεξαρτησία των ειδικών εισηγητών», δήλωσε η Agnès Callamard, γενική γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας και πρώην ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ.
Από την πλευρά της, η Guardian επεσήμανε ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ επιβάλλουν κυρώσεις σε Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ, πράξη που αποκαλύπτει όχι μόνο τη βαθιά ενοχή των ΗΠΑ για όσα συμβαίνουν στη Γάζα, αλλά και τον τρόμο τους μπροστά στην αλήθεια.
Γάζα ©EPA/MOHAMMED SABER
Ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023, όταν ένοπλοι της Χαμάς εισέβαλαν στο Ισραήλ και σκότωσαν σχεδόν 1.200 άτομα, κυρίως αμάχους, ενώ πήραν 251 ομήρους. Η ισραηλινή απάντηση έχει σκοτώσει πάνω από 57.000 Παλαιστίνιους, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Γάζας, το οποίο αναφέρει ότι οι περισσότεροι νεκροί είναι γυναίκες και παιδιά, χωρίς να διαχωρίζει μαχητές και αμάχους. Ο αριθμός θεωρείται ευρέως υποτιμημένος.
Σχεδόν 21 μήνες μετά την έναρξη της σύγκρουσης, που έχει εκτοπίσει τη συντριπτική πλειοψηφία των 2,3 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας, είναι πλέον σχεδόν αδύνατο για τους σοβαρά τραυματισμένους να λάβουν την περίθαλψη που χρειάζονται, σύμφωνα με γιατρούς και ανθρωπιστικούς εργαζόμενους.
«Πρέπει να σταματήσουμε αυτή τη γενοκτονία, της οποίας ο βραχυπρόθεσμος στόχος είναι η ολοκλήρωση της εθνοκάθαρσης της Παλαιστίνης, ενώ ταυτόχρονα κερδοσκοπεί πάνω στη φονική μηχανή που την εκτελεί», δήλωσε πρόσφατα η Francesca Albanese σε ανάρτησή της στο X (Twitter). «Κανείς δεν είναι ασφαλής, μέχρι να είναι όλοι ασφαλείς».
Η Albanese είναι εκείνη που, παρά την εκστρατεία συκοφάντησης, τα τρολς, τις απειλές, την πίεση ακόμη και από εντός του ΟΗΕ, είπε ξεκάθαρα: «Το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία. Το παγκόσμιο σύστημα την επιτρέπει. Και αυτό πρέπει να σταματήσει». Και το είπε όχι στα λόγια, αλλά με τεκμηρίωση νομική, ηθική και ιστορική, στα έγγραφα που κατέθεσε στα Ηνωμένα Έθνη. Τα ντοκουμέντα αυτά είναι πλέον σημεία αναφοράς για τον αγώνα υπέρ της Παλαιστίνης.
