Πάντα βοηθάνε τα στερεότυπα. Λογικά και παράλογα. Ακόμα και στη χώρα τη δικιά μας, της κάποιας υπερβολής. Για το σούσι έχουν ακουστεί διάφορα. Ακριβό, ξωτικό, για τους πλούσιους, ωμό, «εμένα η γιαγιά μου τα ψάρια τα τηγάνιζε» και άλλα πολλά. Μέχρι που κάποια στιγμή είδαμε γιαγιάδες στην τηλεόραση να χαριεντίζονται με τα εγγόνια τους ότι τυλίγουν φύκια και τους τα στέλνουν σε ταπεράκια με το ΚΤΕΛ. Το σούσι πια είχε μπει στην ορολογία μας, στη διατροφή μας και μας έκανε ικανούς να αντιληφθούμε το μόνο στερεότυπο που ισχύει: δεν είναι απλά μαγειρική, είναι μια τελετουργία. Κάθε κομματάκι ρύζι συμπυκνώνει μια φιλοσοφία αιώνων και γι’ αυτόν και δεν χρειάζεται περιττές φανφάρες όσον αφορά το κατάστημα αλλά και τη συσκευασία. Το καλύτερο (και πιο ακριβό) ιαπωνικό ρεστοράν στον κόσμο, το Sukiyabashi Jiro, είναι μια τρύπα στο Τόκιο χωρίς ίχνος πολυτέλειας.
H Υοκο.
Μια τρύπα είναι και το Yoko στην Πατριάρχου Ιωακείμ. Άνοιξε τον Μάιο από τον Νίκο Αθανασόπουλο και τον Γιώργο Πουρνάρα. Και οι δύο χρόνια στην αγορά από διαφορετικές θέσεις άκουγαν συχνά να τους προτρέπουν να ανοίξουν ένα μεγάλο μαγαζί που θα χωράει όλους τους φίλους τους. Παραδόξως το Yoko είναι ζήτημα μέσα κι έξω να χωράει είκοσι άτομα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να ταΐσει τα δεκαπλάσια. Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή.
Αν σκαμπάζεις από εμπόριο ξέρεις πως το άλφα και το ωμέγα είναι η τοποθεσία. Στην Πατριάρχου Ιωακείμ λίγο μυαλό χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς. Η ομάδα του Yoko αρχικά λειτούργησε σαν καταναλωτής. Τι λείπει από την Αθήνα; Ένα οικονομικό, υγιεινό και street φαγητό με βάση την ιαπωνική κουζίνα. Επί έξι μήνες έγιναν μεγάλα τραπεζώματα γευσιγνωσίας για να καταλήξουν σε ένα απλό μενού που κυρίως θα ήθελαν να τρώνε οι ίδιοι και που έχει χαρακτηριστεί από συναδέλφους ως το «έξυπνο σούσι». Η αρχιτέκτονας βρέθηκε (η Νόρρα Όκκα , που έχει φτιάξει το πιο περίτεχνο πάτωμα της Αθήνας ), οι Beetroot ανέλαβαν την εταιρική ταυτότητα βάζοντας σοβαρή υποψηφιότητα για ακόμα ένα βραβείο, οι Doctv Specials τα κοινωνικά και το ΥΟΚΟ έγινε αμέσως μαγαζί «γωνία».
Από ψάρι μέχρι στιγμής συναντάμε μόνο τα δύο βασικά: τόνο και σολωμό στα nigiri (μια φέτα ψαριού πάνω σε ξιδάτο ρύζι). Κυρίαρχο λαχανικό είναι το κρητικό αβοκάντο που δεσπόζει σε όλα τα maki (τα λεγόμενα και «τυλιχτά») και συνδυάζεται πότε με τα δύο ψάρια, πότε με γαρίδα και το βρίσκεις και μόνο του (το maki Avocado προτείνεται ανεπιφύλακτα). Τα ζεστά πιάτα σερβίρονται κυριολεκτικά σε τέλειους χάρτινους κουβάδες. Πολύ φαΐ. Κλασικές γεύσεις με τεριάκι σολομού και κοτόπουλου που συνοδεύονται από λαχανικά και ρύζι μπασμάτι. Ακόμα νουντλς αυγού σε τρεις επιλογές: κοτόπουλο, χοιρινό ή μόνο λαχανικά. Στα κρύα πιάτα σημειώνουμε τον ιαπωνικό πασατέμπο που είναι το edamame (φασόλια πράσινα με χοντρό αλάτι), τα φρέσκα spring rolls, τη σαλάτα με τον σολομό και το Katsu ή αλλιώς το γεύμα του πρωταθλητή. Κρύο παναρισμένο κοτόπουλο με σαλάτα εποχής. Όλα συνοδεύονται με την ανάλογη σος αφού οι Ιάπωνες είναι λάτρεις του βουτήματος.
Μια απορία που ακούγεται συχνά για το Yoko είναι πως φτιάχνονται όλα αυτά σε τόσο μικρό χώρο; Το παζλ της τελετουργίας συμπληρώνεται με το παρασκευαστήριο που βρίσκεται στην Πανόρμου. Έκεί ένας μικρός στρατός υποδέχεται κάθε πρωί τα υλικά και πραγματοποιεί τις κατάλληλες προετοιμασίες: καθάρισμα, ξεφλούδισμα, κόψιμο. Το παρασκευαστήριο των Αμπελοκήπων δεν το αναφέρω τυχαία αφού εκεί πλέον θα λειτουργήσει σε λίγες ημέρες delivery και take away για τις γύρω περιοχές.
Ιαπωνικός πασατέμπος.
Το Yoko ετοιμάζεται να λειτουργήσει επτά ημέρες την εβδομάδα μέχρι τη 1 περίπου τη νύχτα (για την ώρα Κυριακή κλειστά). Τα maki θα τα βρείτε από 1,5- 2,5 ευρώ τα δύο κομμάτια. Τα nigiri είναι στα 4€ ο σολομός και 4, 5 ευρώ ο τόνος (2 κομμάτια). Τα υπόλοιπα πιάτα ξεκινούν από 6,5 και φτάνουν τα 8 ευρώ.
Υ.Γ. Και Συμπέρασμα: Όσο πιο πολύ σούσι τρώς, με τόσο πιο λίγο φαγητό χορταίνεις.
Yoko Sushi & Bento, Πατριάρχου Ιωακείμ 39, 210 3424654
