Πριν κάμποσες ημέρες σε τραπέζι μεταξύ τεσσάρων φίλων τέθηκε το ερώτημα τι σημαίνει να είναι κανείς εναλλακτικός. Κουβέντα στην κουβέντα, η παρέα κατέληξε πως η εναλλακτική αντιμετώπιση τούτου του κόσμου ταυτίζεται με το κατά πόσο κάποιος τολμά να σπάσει τα καλούπια του τετριμμένου, να γράψει στα παλιά του τα παπούτσια το αναμενόμενο και να πράξει ότι μπορεί, για να αλλάξει τα πράγματα, ακούγοντας τα προστάγματα της δικής του εσωτερικής φωνής.
Αρκετές ώρες μετά τη συγκεκριμένη συζήτηση, πάλι σε ένα δείπνο αυτή τη φορά στην Νάουσα και με πολύ περισσότερους συνδαιτυμόνες, ο Στέλλιος Μπουτάρης επιβεβαίωνε πανηγυρικά τα συμπεράσματα της τετράδας, ενσαρκώνοντας με μοναδικό τρόπο το τι σημαίνει να είσαι genuine εναλλακτικός.
O Στέλλιος Μπουτάρης μπροστά από την Κούλα (Πύργο) στο Κτήμα Κυρ-Γιάννη.
Αφορμή για τη συνάντηση με τον σπουδαίο οινοποιό ήταν το λανσάρισμα του Μπλε Τρακτέρ, της νέας ετικέτας ερυθρού κρασιού του Κτήματος Κυρ-Γιάννη. Ο βαθύτερος λόγος όμως που βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι μαζεμένοι μακριά από την Αθήνα (κι εδώ κολλάει η προηγούμενη εισαγωγή περί εναλλακτικής στάσης) είναι ο τρόπος που ο Στέλλιος Μπουτάρης έχει επιλέξει να στέκεται σταθερά απέναντι στον χρόνο: στο πόσο τολμηρά έχει κινηθεί από τότε που ξεκίνησε και στον ιδιαίτερο, μη αναμενόμενο τρόπο που χρησιμοποιεί προκειμένου να εκδηλώνει την απεριόριστη εκτίμησή του στο θεϊκό δώρο της ζωής, στην ηθική των ανθρώπων, στην καλοσύνη και στην οικογένεια, στη γνώση, στην εργατικότητα, στην ακεραιότητα και στη γενναιοδωρία.
Το μπλε τρακτέρ που χάρισε το όνομά του στο καινούριο κρασί.
Το Μπλε Τρακτέρ είναι ένα ξεχωριστό ερυθρό κρασί, χαρμάνι τριών γαλλικών ποικιλιών (Cabernet Sauvignon 50%, Syrah 30% και Merlot 20%), Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης Μακεδονίας και αποτελεί την ωδή του Κτήματος Κυρ-Γιάννη στον μόχθο και στο μεράκι του Έλληνα αμπελουργού, ο οποίος κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, προσπαθεί αδιάκοπα για το καλύτερο- δεν είναι τυχαία γραμμένη στην κομψή ετικέτα η λατινική ρήση Virtus et Labor (Αρετή και Εργασία), την οποία σοφά πρόσθεσαν οι ταλαντούχοι σχεδιαστές της G Design Studio (a.k.a Μιχάλης Γεωργίου και Δημήτρης Στεφανίδης), ούτε βέβαια η επιλογή του ονόματος: το Μπλε Τρακτέρ είναι ένα ξεκάθαρο σύμβολο της εργατικής αγροτικής δύναμης. Παρεπιπτόντως, το περίφημο, γερμανικής κατασκευής μπλε τρακτέρ μάρκας Bungartz, μοντέλο του ΄57, που χάρισε το όνομά του στο νέο κρασί, σήμερα κοσμεί την είσοδο του οινοποιείου. Βρισκόταν σε μια αποθήκη όταν το πήρε «προίκα» ο Γιάννης Μπουτάρης, αγοράζοντας το κτήμα το 1968. Έχει συντηρηθεί άψογα και λειτουργεί ακόμη και σήμερα εφόσον κάποιος γυρίσει με δύναμη την μανιβέλα, βάζοντάς το μπροστά.
Οικογένεια Μπουτάρη: Δεξιά ο Γιάννης Μπουτάρης, στη μέση ο Στέλλιος και αριστερά ο Μιχάλης Μπουτάρης.
Έχοντας ως δεδομένο τον παραπάνω συμβολισμό δεν ήταν τυχαίο, λοιπόν, που οι προσκεκλημένοι του Στέλλιου Μπουτάρη είχαν την ευκαιρία, να ζήσουν μια μέρα όπως οι τρυγητές. Πέρα από την καθιερωμένη ξενάγηση στα αμπέλια, μπόρεσαν να μαζέψουν τα σταφύλια και στη συνέχεια να προχωρήσουν στο «πάτημά» τους με τον παραδοσιακό τρόπο, μαθαίνοντας έστω και σε μικρή κλίμακα πως συντελείται το θαύμα και ο ευλογημένος από τον Διόνυσο καρπός μετουσιώνεται σε κρασί. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, μάλιστα, πραγματοποιήθηκε επιπροσθέτως και μια «βουτιά στη γνώση»: ένα μάθημα οινολογίας από τον κ. Ανδρέα Ματθίδη, Πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Οινοχόων, με δείγματα από 8 ετικέτες του κτήματος (4 λευκά/4 ερυθρά κρασιά) και σοφά επιλεγμένες μπουκιές φαγητού, που άφησε τους πάντες ενθουσιασμένους, καθώς αποκάλυψε τις θεμελιώδεις αρχές του wine pairing, δηλαδή του συγκλονιστικού παντρέματος του κρασιού με το φαγητό.
Τα αμπελοτόπια από ψηλά.
Σαν να μην αρκούσαν όλα αυτά, οι άνθρωποι του Κτήματος Κυρ-Γιάννη είχαν φροντίσει ώστε στο ενδιάμεσο, κατά τη διάρκεια του γεύματος στην Κούλα (Πύργος ), όσοι τυχεροί βρέθηκαν εκεί να έχουν την ευκαιρία να γνωριστούν με ντόπιους μάγειρες με μεράκι (όποιος θνητός δοκίμασε μπατζιόπιτα, αξιώθηκε για λίγο να γευτεί την αμβροσία των θεών), αλλά και περήφανους παραγωγούς κρεάτων του νομού που με πολύ κόπο ακολουθούν το δύσκολο δρόμο, μα δικαιώνονται, μιας και τα προϊόντα τους αποδεικνύονται αντάξια των προσπαθειών τους.
Το αποκορύφωμα όμως σημειώθηκε το αποχαιρετιστήριο βράδυ, όταν ο Στέλλιος Μπουτάρης κάλεσε, στον μαγικό κήπο του ξενοδοχείου Παλαιά Πόλη της Νάουσας, όλους τους οινοπαραγωγούς της περιοχής (έδωσαν το παρόν το Οινοποιείο Αργατία του Χριστόφορου Γεωργιάδη, το Κτήμα Κελεσίδη της Μαρίας Κελεσίδη, το Κτήμα Διαμαντάκου του Γιώργου Διαμαντάκου, το Οινοποιείο Δαλαμάρα του Κωστή Δαλαμάρα, το Οινοποιείο Έλινος του Χρήστου Ταραλά, το Κτήμα Καρυδά του Πέτρου Καρυδά, το Κτήμα Μελιτζάνη του Στέλιου Γιαμαλίδη και το Οινοποιείο Βαένι). Κατά τη διάρκεια του δείπνου παρουσίασαν με συστολή οι ίδιοι τα κρασιά τους μιλώντας για τις προσπάθειες, τις αγωνίες και τις χαρές τους και μπόρεσαν να αισθανθούν πως ενωμένοι μαζί μπορούν να πετύχουν θαύματα. Τα 70.000 στρέμματα αμπελώνων και οι 14.000 αμπελουργοί στις κεντρικές ζώνες της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας είναι και θα παραμείνει, άλλωστε, το χρυσάφι αυτού του τόπου που δεν μετριέται σε καράτια.
Ο τρύγος ξεκινά στο Κτήμα Κυρ-Γιάννη, στο Γιαννακοχώρι.
«Όλα αυτά τα χρόνια, τα πράγματα έχουν εξελιχθεί, και στο σεβασμό και στην αγάπη έχει προστεθεί κι η στενή συνεργασία. Οι άνθρωποι της Κυρ-Γιάννη έχουμε καταλάβει ότι μόνο δουλεύοντας ομαδικά, συστηματικά και με κοινό αμοιβαίο όφελος θα κατορθώσουμε να κάνουμε καλύτερα κρασιά και να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον» δήλωσε ο Στέλλιος Μπουτάρης, επικροτώντας τη διαχρονική αξία της έκφρασης η ισχύς εν τη ενώσει.
Παράλληλα, τόνισε ότι αν και οι περισσότερες ετικέτες της Κυρ-Γιάννη παράγονται από σταφύλια που προέρχονται από τους ιδιόκτητους αμπελώνες στη Νάουσα και στο Αμύνταιο, εντούτοις δίπλα στους δικούς τους αμπελώνες βρίσκονται αυτοί των επαγγελματιών αμπελουργών, με πολλούς από τους οποίους συνεργάζονται ανελλιπώς από το ξεκίνημα του Κτήματος το 1997. Η συνεργασία αυτή περιλαμβάνει την επιστημονική υποστήριξή τους με την ομάδα των γεωπόνων καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους και τελικώς την αγορά των σταφυλιών τους.
Με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η τοπική κοινωνία και διατηρείται η πλούσια αμπελουργική παράδοση σε καίριες αμπελουργικές ζώνες της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, όπως η Φλώρινα, η Ημαθία, η Πέλλα και η Γουμένισσα.
Με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, το βλέμμα θαμπωμένο από την ομορφιά της γης και το πράσινο των αμπελώνων, όσοι έζησαν από κοντά τον τρύγο του 2018 γρήγορα κατάλαβαν πως οι ιστορίες τις οποίες αφηγήθηκε ο Στέλλιος Μπουτάρης, για το Κτήμα Κυρ-Γιάννη και για το οικογενειακό πάθος για το κρασί, έμελλαν να γραφτούν στην μνήμη και να μπουν σε εκείνο το πολύτιμο «κουτάκι» του νου όπου τακτοποιούνται όσα χαίρεται να διηγείται με τη σειρά του κανείς, ξανά και ξανά.
Έτσι, όταν στην Αθήνα πια ανοίχτηκε ακόμα ένα μπουκάλι από το Μπλε Τρακτέρ, ξεδιπλώθηκε πάλι, σαν σε παραμύθι, το success story των Μπουτάρηδων, μαζί με τα ειδυλλιακά τοπία από τον οικογενειακό αμπελώνα κι ότι άλλο γεύτηκε κανείς εκείνο το τριήμερο. «Ισορροπημένο, μαλακό, γεμάτο σε σώμα, με αρώματα μαύρων φρούτων, μπαχαρικών και βανίλιας, διακριτική οξύτητα και στρογγυλές τανίνες»- όπως ακριβώς το περιέγραψαν οι άνθρωποι που μόχθησαν για εκείνο- αυτό το βαθύ κόκκινο κρασί έφερε αυτόματα στο μυαλό όλες τις καρτποσταλικές εικόνες, τα έντονα χρώματα και τις γεύσεις της Ημαθίας. Μα πάνω από όλα χάρισε στη μέρα το φως από τη χαρά της ζωής.
