Αν μου ζητούσες να φανταστώ ένα μέρος όπου το καλαμάκι συναντά τη ροκ διάθεση, θα ήταν κάπως έτσι: ένα στέκι για χαλάρωση με την παρέα, που έχει μπύρες να ρέουν στη σωστή θερμοκρασία, ετοιμάζει μερακλίδικα πιάτα και, κυρίως, έχει ψυχή. Κάπου ανάμεσα σε ένα συναυλιακό backstage και μια αθηναϊκή παμπ, το Ringo Kalamaki Pub συνδυάζει τις καλές πρώτες ύλες, τη μουσική και την αλητεία του δρόμου, με τη δική του, ιδιαίτερη προσέγγιση.
Θα το συναντήσεις κατηφορίζοντας την Πρωτογένους, λίγο πριν το Barrett και το Τρανζίστορ κι από την πρώτη ματιά θα καταλάβεις ότι δεν είναι ένα ακόμα hipster σουβλατζίδικο που πουλάει «αναβίωση της παράδοσης». Εδώ το πράγμα είναι αλλιώς, αφού πίσω από το Ringo βρίσκονται τρία πρόσωπα της ελληνικής ροκ σκηνής αλλά και της εστίασης, που έχουμε συναντήσει και σε άλλα μαγαζιά στο παρελθόν:
Ο Στάμος Μπάμπαρης (The Noise Figures και άλλα μουσικά projects, αλλά και στο The Architects Of Time), ο Μανώλης Κουτσούκος (Noisefarm, Barret, Syd και Κουρσάρος στην Τήνο -που αν έχεις πιει μπύρες εκεί, καταλαβαίνεις αμέσως την αισθητική), ο Γιώργος Σταυρακάκης (Automaton και Monster Burgers, δηλαδή το προηγούμενο μαγαζί που υπήρχε εκεί). Δεν ξέρω αν το έχεις αντιληφθεί λοιπόν, αλλά εδώ το καλαμάκι δεν είναι απλά φαγητό, είναι μέρος μιας πιο μεγάλης ιστορίας.
Όλοι αγαπούν τον Ringo Starr
Το όνομα δεν είναι τυχαίο. Ο Ringo ήταν πάντα η πιο ήρεμη δύναμη των Beatles και όλοι τον αγαπούσαν. Όπως τον αγαπούν και οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού, το οποίο έχει το ίδιο vibe. Δεν έχει δηλαδή ανάγκη καμία luxury βιτρίνα, είναι αυτό που πρέπει, ακριβώς όπως το θέλεις και όπως πρέπει να είναι το σωστό street food joint. Αληθινό.
Πάμε στο ζουμί
Το μενού επιμελήθηκε ο Πέτρος Ρηγάκης, γνωστός από το Junction In The Yard, με consulting και στο Zampano. Αν σου λέει κάτι το Street Food Festival, ίσως θυμάσαι το κρητικό street food του. Ο άνθρωπος ξέρει από γεύση.
Με φρέσκες πρώτες ύλες, νωπά κρέατα από μικρούς, ντόπιους παραγωγούς, χειροποίητες πατάτες και παρασκευές δικές του, έχει ετοιμάσει ένα μενού, πραγματικά για να γλείφεις τα δάχτυλά σου.
Το καλαμάκι συκώτι είναι κάτι που δεν βρίσκεις εύκολα αλλού. Αν είσαι από αυτούς που αποφεύγουν το συκώτι, ξέχνα ό,τι ήξερες. Είναι μαλακό, ζουμερό, με τέλεια ισορροπημένη ένταση, αυτό που θα έπρεπε να είναι το street food, αλλά σπάνια είναι.
Το κεμπάπ προβατίνας σε στέλνει σε άλλες γευστικές σφαίρες. Είναι δυναμίτης. Το δοκίμασα και μου έμεινε αυτή η μπαχαρένια, καπνιστή γεύση που σε κάνει να το σκέφτεσαι την επόμενη μέρα.
Το χοιρινό καλαμάκι έχει μία λεμονάτη γεύση και λιώνει στο στόμα, ενώ το κοτόπουλο καλαμάκι είναι το πιο σωστά μαριναρισμένο κοτόπουλο που έχω φάει σε street food. Αλήθεια. Έπαθα πλάκα. Ζουμερό, με καψαλισμένες άκρες και μια ωραία αίσθηση μπαχαρικών.
Αντιστοίχως mouth drooling είναι τα τυλιχτά τους που μπήκαν στον κατάλογο αυτές τις μέρες. Χωρίς πολλά επιπλέον, είναι σαν αυτά που τρώγαμε μικροί στα παλιά σουβλατζίδικα. Σωστή πίτα που αγκαλιάζει το περιεχόμενο όπως πρέπει, με ντομάτα και κρεμμυδάκι, σαλτσούλες ή και πιπερίτσες. Όχι την Άρτα και τα Γιάννενα μέσα. Νιώθεις το ζουμερό κρέας να γεμίζει το στόμα σου.
Και μετά, είναι και οι μερίδες. Και θα ξεκινήσω με τη μερίδα-έπος: Κεφτεδάκια με τηγανιτές πατάτες κομμένες στο χέρι, όπως πρέπει να είναι. Τηγανισμένες σωστά, τραγανές έξω, μαλακές μέσα, χρυσαφένιες. Και τα κεφτεδάκια; Αρωματικά, αφράτα, τραγανά απ’ έξω, με μπαχαρικά που δεν καλύπτουν το κρέας. Συνοδεύονται από ντοματόσαλτσα με chipotle και γιαούρτι με βότανα. Ένα πιάτο πάρα πολύ γευστικό και δροσερό.
Φυσικά τα ίδια κρέατα που θα δοκιμάσεις σε καλαμάκι, θα τα βρεις και σε μερίδες. Το Κοτόπουλο καλαμάκι μπούτι με χειροποίητη καπνιστή με γαλομυζήθρα & Harissa, ντιπ καλαμποκιού, ψιλή χωριάτικη και ψητό ψωμί από ξύδι Xerez.
Το Χοιρινό καλαμάκι με τζατζίκι από φρέσκο παντζάρι, ταμπουλέ κουνουπιδιού με φρούτα, και ψητό ψωμί από ξύδι Xerez, το Κεμπάπ προβατίνας με ζεστή μελιτζανοσαλάτα, γιαούρτι με βότανα, αραβική πίτα, κρεμμύδι ψητό και ντοματόσαλτσα με chipotle, αλλά και το Συκώτι μοσχαρίσιο γάλακτος με coleslaw με ψητό λάχανο & σπόρους chia, κρέμα chimichurri και προζυμένιο ψωμί στη σχάρα. Υπάρχει όμως και μερίδα Veggie, με γύρο μανιταριού, σουσάμι Kimchi, ψητό avocado & κρεμμύδι, γιαούρτι με βότανα και μίνι τορτίγιες.
Μπύρες και Rock ‘n’ Roll
Το Ringo στήνει και την τέλεια μπάρα για όσους θέλουν κάτι να συνοδεύσει το φαγητό τους όπως πρέπει: tap beers και vibes από παμπ, όχι από απρόσωπο street food joint. Θα βρεις όμως και κάποιες ελληνικές ετικέτες σε κρασί.
Design και Ατμόσφαιρα
Η επιλογή της λιτής διακόσμησης είναι των ιδιοκτητών, ενώ το branding και τα γραφιστικά τα έχει επιμεληθεί η Νόνη Νέζη και είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται το Ringo. Αν έχεις περάσει από τα μαγαζιά που έχουν τρέξει οι ιδιοκτήτες, καταλαβαίνεις ότι η αισθητική είναι όσο underground πρέπει, χωρίς να είναι φτιαχτή.
Ένα μαγαζί σε έναν από τους πιο ζωντανούς δρόμους του ιστορικού κέντρου, για να κάτσεις με την παρέα, να πιεις μπύρα, να φας όπως πρέπει και να ακούσεις μουσική. Κάποια Σάββατα γίνονται και θεματικά events και parties με DJs, που σημαίνει ότι το Ringo Kalamaki Pub είναι το απόλυτο after-live στέκι της Αθήνας. Είναι ανοιχτό Δευτέρα με Πέμπτη και Κυριακη 13:00 - 24:00 και Παρασκευή, Σάββατο 13:00 - 02:00.