Αρχικά είδα το εξώφυλλο στο Vanity Fair. Μετά είδα τη φωτογράφιση και τη συνέντευξη και ύστερα ήρθε και το βίντεο να με αποτελειώσει. Είπα στον Δημήτρη Πάντσο ότι θέλω να γράψω γι’ αυτό το έπος και μου απάντησε: «Πάλι τον Pedro Pascal βρε αγάπη μου; Δεν είμαστε το γραφείο τύπου του, ηρέμησε». Εννοείται πώς το έγραψα. #sorrynotsorry
Ο Pedro λοιπόν, φωτογραφίζεται για το εξώφυλλο του Vanity Fair από τον Sølve Sundsbø και μιλά στην Karen Valby για την ευαλωτότητα των 50, τους ρόλους του στο Materialists και τους Fantastic Four, για την αυτοκτονία της μητέρας του, το bullying, τα χρόνια της απόλυτης φτώχειας, την αγάπη του για το σινεμά, τους ρόλους που του αλλάζουν τη ζωή και τα memes που τον αποθεώνουν.
Screenshot from Behind the scenes video ©Vanity Fair
Photographer: Sølve Sundsbø ©Vanity Fair
Και δεν ποζάρει απλώς ο άτιμος. Στο εξώφυλλο σηκώνεται στα χέρια των θαυμαστών του, κυριολεκτικά και μεταφορικά. «Τα 50 με τρόμαξαν», παραδέχεται στη συνέντευξη. «Νιώθω γελοίος που με κοιτάνε όλοι. Πιο ευάλωτος από ποτέ». Ο ίδιος, βέβαια, μοιάζει πανίσχυρος: ο Reed Richards στο νέο Fantastic Four: First Steps, καρδιοκατακτητής στο Materialists, δήμαρχος στο Eddington του Ari Aster και πάντα –πάντα– ο Joel στο μυαλό των fans του The Last of Us. Αλλά ο Pedro δεν πουλάει απλώς ρόλους: κουβαλάει πάνω του μια ειλικρίνεια που έχει λείψει από την ανδρική εικόνα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ζωή του θα μπορούσε να έχει λήξει στα 29, όταν δεν είχε δουλειά, έπλενε πιάτα και ένιωθε ράκος. Αν δεν υπήρχε η Gretta, ο σκύλος του – και οι άγγελοι γύρω του: η αδελφή του Javiera, η Sarah Paulson, οι φίλοι που τον τάιζαν, τον στήριζαν, τον κουβαλούσαν. Η Gretta έζησε μέχρι την εποχή του Game of Thrones, κι όταν πέθανε, εκείνος ένιωσε σαν να έχασε μια εποχή.
Κι όμως, ακόμα και τώρα, νιώθει «απατεώνας» – ειδικά όταν παίζει τον εραστή στο Materialists. «Ήμουν σε νάρθηκα, δεν μπορούσα να κάνω ούτε push-ups και έπαιζα τον πιο περιζήτητο άντρα του Μανχάταν», λέει. Αλλά οι θεατές… διαφωνούν.
Screenshot from Behind the scenes video ©Vanity Fair
Δεν είναι μόνο οι ρόλοι. Είναι και ο δημόσιος λόγος του. Όταν η J.K. Rowling πανηγύρισε μια απόφαση κατά των τρανς δικαιωμάτων, εκείνος δεν μάσησε: «Αηδιάζω με τους bullies». Το είπε ως αδελφός της Lux Pascal – αλλά και ως Pedro, ο άντρας που μεγάλωσε με ταινίες και ονειρευόταν να γίνει καλλιτέχνης από τεσσάρων ετών. Ο ίδιος λέει πως δεν είναι "ιδιωτικός άνθρωπος", απλώς θεωρεί τις σχέσεις "πολύπλοκες για δημόσια ανάλυση".
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Bella Ramsey αποστρέφεται τον τίτλο «Internet Daddy» – αλλά οι θαυμαστές δεν μπορούν να σταματήσουν να τον φωνάζουν έτσι. Ο ίδιος; Παίζει μαζί του. Γελούσε στο βίντεο του Vanity Fair λέγοντας: «Είμαι ο Daddy σας» – και κοιτώντας την κάμερα τόσο έντονα που κανείς δεν θυμόταν το χιούμορ, μόνο τη δήλωση.
Photographer: Sølve Sundsbø ©Vanity Fair
Φέτος, έκλεισε 50 με ένα διήμερο πάρτι στο Λονδίνο, μια παρουσίαση φωτογραφιών από τη Lux, μία εμφάνιση με τη Honey Dijon στα decks και μια παρέα που ξεκινούσε από τον Tom Cruise και έφτανε μέχρι τους παλιούς του φίλους απ’ το λύκειο. Ένα παιδί μεταναστών από τη Χιλή που έβλεπε το Poltergeist τρεις φορές στη σειρά, έκλαιγε με το The Color Purple και πήγαινε για rave στα 16 του, σήμερα είναι ο Pedro fucking Pascal.
Και παρά την παγκόσμια αποδοχή, ακόμα αναρωτιέται αν είναι αρκετά καλός. Αν είναι «πολύ μεγάλος» για τους ρόλους που του δίνουν. Αν βοηθάει όντως με τη φωνή του. Αν τα αξίζει όλα αυτά.
Μάλλον, απλώς, είναι ο άνθρωπος που βλέπουμε και ελπίζουμε πως υπάρχει στ’ αλήθεια. Γι’ αυτό και, όπως έλεγε ένα σκίτσο στο New Yorker: η πίστη μας στην ανθρωπότητα βασίζεται στο αν ο Pedro Pascal είναι πράγματι τόσο καλός όσο φαίνεται.
Κι απ’ ό,τι φαίνεται, είναι.
