Η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εγκαινιάζει την επίσημη λειτουργία της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με την πρώτη παρουσίαση της όπερας Το λυκόφως των χρεών, από τις 6 Οκτωβρίου και για δώδεκα παραστάσεις.
Πρόκειται για μια ριζική διασκευή του Λυκόφωτος των θεών του Ρίχαρντ Βάγκνερ, σε μουσική μεταγραφή του Χαράλαμπου Γωγιού, λιμπρέτο του Δημήτρη Δημόπουλου και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ευκλείδη.
Η παράσταση αφηγείται την ιστορία του προδομένου Έλληνα ψηφοφόρου, τον μύθο του χρέους και τη σύγχυση του νεοκλασικού φαντασιακού με τη νεοελληνική πραγματικότητα. Οι δημιουργοί του έργου δανείζονται από τον μύθο του Βάγκνερ την πτώση της Βαλχάλλας, της κατοικίας των θεών, και στη θέση της τοποθετούν τον Ιερό Βράχο, διαχρονικό σύμβολο του ελληνικού αλλά και του δυτικού πολιτισμού.
Η Ελληνίδα Βρουνχίλδη - Τζούλια Σουγλάκου, ελληνικό αντίστοιχο της Βαλκυρίας, κόρης του αρχηγού των θεών στο έργο του Βάγκνερ, προσφέρει με την ψήφο της το δαχτυλίδι της διαδοχής στον δικό της Ήρωα, τον Σωτήρη - Δημήτρης Πακσόγλου, ελληνικό αντίστοιχο του Ζήγκφριντ, ελπίζοντας πως αυτός δεν θα την προδώσει σαν τους προκατόχους του και θα καταφέρει να σπάσει τον αέναο κύκλο του χρέους που τους βασανίζει.
Τα μουσικά μοτίβα του πρωτότυπου, τα περίφημα «λαϊτμοτίβ» του Βάγκνερ, αντικαθίστανται από πασίγνωστα ελληνικά μουσικά θέματα, όπως ο Εθνικός Ύμνος και το παιδικό τραγούδι «Πού 'ν' το, πού 'ν' το, το δαχτυλίδι», δημιουργώντας ένα παλίμψηστο όπου η βαγκνερική δραματουργία συνδιαλέγεται άμεσα με τον συγκινησιακό κόσμο του Έλληνα ακροατή.
Το Λυκόφως των χρεών αποτελεί την πρώτη παράφραση κλασικού λυρικού έργου που ανεβαίνει από την Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, είδος που φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν από τους κύριους άξονες του προγραμματισμού της και θα παρουσιαστεί σε δύο κύκλους, από 6 Οκτωβρίου 2017 για πέντε παραστάσεις και από 5 Ιανουαρίου 2018 για ακόμα επτά παραστάσεις.
Το Λυκόφως των Χρεών αποτελεί την τρίτη παράφραση όπερας που παρουσιάζει η δημιουργική ομάδα των Χαράλαμπου Γωγιού, Αλέξανδρου Ευκλείδη και Δημήτρη Δημόπουλου. Οι δύο πρώτες παραφράσεις "Yasou Aida!" και AirRossini", παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία σε Αθήνα και Βερολίνο ανοίγοντας τον δρόμο για πιο πειραματικές αναγνώσεις πάνω στην όπερα.
