Από το Πήλιο με Αγάπη: Με τη Selina οι διακοπές δεν αρχίζουν, ούτε τελειώνουν, στο ξενοδοχείο…

«Μα καλά, δεν έχεις πάει στο Πήλιο;».

Πρέπει να είναι η ερώτηση που εχω δέχθει περισσότερες φορές στη ζωή μου από ανθρώπους με πρόσωπο απεγνωσμένης απορίας. Πιο πολλές και πιο απορημένες φορές κι από το «μα καλά, πώς και δεν έχεις τατουάζ;», σε τέτοιο σημείο που να πιστεύω ότι είμαι ένας από τους -μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού- Έλληνες που δεν κάνουν ταυτόχρονα τικ σε κανένα από τα δύο μποξάκια. Τέλος πάντων, να μη σας ζαλίζω και με τα προσωπικά μου, το Πήλιο απλά δεν είχε τύχει. Ούτε ρομαντικό τριήμερο στα χιονισμένα ορεινά χωριά. Ούτε φοιτητικό κάμπινγκ στον Αϊ Γιάννη να παλεύω με τα κύματα. Ούτε ινσταγκραμική αποθέωση με «αποκλειστικά, για τον λογαριασμό μου, πλάνα» από τη Νταμούχαρη. Το πιο κοντινό που είχα φτάσει είναι κάτι διακοπές με γονείς σε πολύ τρυφερή ηλικία στην Άφησσο κι αυτό που θυμάμαι είναι που μου’ χε πέσει το παγωτό από τα χέρια περνώντας από ένα καφέ με την τηλέοραση στη διαπασών επειδή ένας εκφωνητής ούρλιαζε για κάποια Πατουλίδου που είχε κερδίσει μετάλλιο (χρυσό ήτανε τελικά).

Το Πήλιο, λοιπόν, ήταν bucket list προορισμός και η πρόσκληση για ένα Π-Σ-Κ στο ολοκαίνουριο Selina Centavrus Pelion ήρθε μια εξαιρετική στιγμή, εκείνη ακριβώς που το καλοκαίρι καλπάζει αλλά οι εβδομάδες που σε χωρίζουν από την άδεια μοιάζουν ατέλειωτες. Στην πανέμορφη Μακρυνίτσα, χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του Πηλίου, 20 παρά κάτι χιλιόμετρα από τον Βόλο, με τους σχεδόν 700 μόνιμους κατοίκους και την απεριόριστη βίστα προς τον Παγασητικό που της χαρίζει και το συνοδευτικό «μπαλκόνι του Πηλίου». Με τα πλακόστρωτα δρομάκια και τις πηγές, τη μεγάλη πλατεία με τα δεσποτικά πλατάνια και τα πετρόχτιστα αρχοντικά-χαρακτηριστικά δείγματα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.

Όμως, μια στιγμή, τι σημαίνει αυτό το Selina και πού το έχω ξαναδεί; Πρόκειται για ένα από τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα brands φιλοξενίας στον κόσμο που συνδυάζει χώρους εργασίας κι ευεξίας με προτάσεις ψυχαγωγίας και τοπικές εμπειρίες για τη νέα γενιά περιπλανώμενων ταξιδιωτών. Σαν τον Ράφι Μουσέρι και τον Ντάνιελ Ρουντασέφσκι που συνέλαβαν την ιδέα του brand σε ένα ψαροχώρι του Παναμά πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Είχαν ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, συνέπεσαν με την τουριστική έκρηξη των τελευταίων 20+ χρόνων και ήθελαν να συγκροτήσουν μια πρόταση που διαμορφώνει παγκόσμια ταξιδιωτική κοινότητα - ανθρώπους με κοινές πολιτιστικές ανησυχίες, οικονομικά συνειδητοποιημένους και κοινωνικά ευαισθητοποιημένους. Το 2014 το πρώτο Selina έγινε πραγματικότητα, στη σερφούπολη Βενάο, φυσικά στον Παναμά. Κι από τότε το brand εξαπλώνεται δυναμικά σε Κεντρική, Νότια και Βόρεια Αμερική, αλλά κι Ευρώπη. Φτάνοντας ακόμα και σε μέρη δύσβατα και σίγουρα όχι ιδανικά για τη δημιουργία καταλλειμμάτων π.χ. ερημικά νησιά με υποτυπώδεις υποδομές.

Η Μακρυνίτσα, από την άλλη, μια χαρά πρόσβαση έχει και μια χαρά υποδομές. Το Selina Centavrus Pelion είναι ένα συγκρότημα πέντε κτιρίων που παίζουν με την ελληνική μυθολογία, όπως έχετε ήδη καταλάβει, παίρνοντας το όνομά τους από το δωδεκάθεο με ταιριαστές street art αποδόσεις του να βρίσκονται σε διάφορα σημεία. Πιστό στη φιλοσοφία του brand, προσφέρει διαφορετικές επιλογές δωματίων: από αυτόνομες «σουίτες» μέχρι δωμάτια με κοινόχρηστους χώρους, κουζίνα - σαλόνι κτλ., που ενισχύουν την αίσθηση της κοινότητας υπενθυμίζοντας ότι η Selina απευθύνεται σε ανθρώπους με κουλτούρα ανοιχτή στη γνωρίμια με μέρη, locals και συνταξιδιώτες.

…Και κυρίως ανθρώπους δραστήριους. Στο Selina Centavrus Pelion, οι διακοπές δεν αρχίζουν ούτε τελειώνουν (μέσα) στο ξενοδοχείο. Θα σηκωθείτε από έναν γερό ύπνο (χορηγός το πηλιορείτικο αεράκι), μπορείτε να κάνετε flex training με τον Θάνο Κοντομήτρο και θέα πιάτο μέχρι την παραλία του Βόλου να ανταμοίβει τον ιδρώτα σας ή/και να πάτε εστιατόριο για να φάτε τα αβγά του πρωινού σας. Το πρόγραμμα μετά λέει θάλασσα, οι επιλογές είναι πολλές ανάλογα τα χιλιόμετρα που θέλετε να διανύσετε: στην παραλία της Αγριάς σας περιμένουν καγιάκ, tubes και θαλάσσιο σκι για να παίξετε μέχρι οριστικού πιασίματος. Κάπου εκεί, υποθέτω, θα γίνει διάλειμμα για μεσημεριανό - θα επανέλθω στο φλέγον ζήτημα.

Σιέστα, ένας γρήγορος απογευματινός εσπρέσσο στο καφέ του Selina Centavrus Pelion και μετά είτε πεζοπορία στο «σπίτι των βοτάνων» πάνω από την Μακρυνίτσα ή βόλτα μέσα στο χωριό για να αγοράσετε χυλοπίτες και κανένα κεραμικό να μη γυρίσετε με άδεια χέρια στην πόλη. Να πάτε και μια βόλτα στο αρχοντικό Τοπάλι, να πιείτε και γάργαρο νερό από τις πηγές για να σας έρθει η φώτιση σχετικά με το πως θα περάσετε το βράδυ σας.

Πάντα υπάρχει η δυνατότητα να κατέβετε για να γνωρίσετε το nightlife του Βόλου (τυχαίο το Βόλος Rock City;). Μια πολύ καλή ιδέα είναι να επισκεφθείτε κάποιο γειτονικό χωριό, εγώ ας πούμε πέτυχα λάιβ του ντόπιους Bazooka στο ελευθεριακό χωριό Σταγιάτες να παίζουν πανκ κάτω από τον πλάτανο - το λες και πανκηγύρι. Και το ενδεχόμενο όμως να μείνετε στο Selina Centavrus Pelion θα σας αποζημιώσει: μπορεί να είναι προγραμματισμένο κάποιο live ή guest dj set, μπορεί το πρόγραμμα να είναι ελεύθερο και σεις να περάσετε ένα βράδυ κάτω από τα αστέρια πίνοντας κρασί και συζητώντας με έναν Γερμανό hiker που ετοιμάζεται να κάνει όλα τα μονοπάτια της Μαγνησίας ή έναν Αμερικάνο που είναι στη μέση του γύρου της Ευρώπης (μου συνέβησαν και τα δύο).

Έχω υποσχεθεί να επανέλθω στο φλέγον ζήτημα. Είσαι στο Βόλο, δίπλα στο Πήλιο, το τσίπουρο είναι μονόδρομος. Μάλλον με γλυκάνισο, when in Rome… Στα πάνω από 500 τσιπουράδικα του Βόλου δεν παραγγέλνεις φαγητό. Μόνο πόσο τσίπουρο θες, άντε να τους πεις και τι δεν τρως. Και στο τραπέζι σου προσγειώνονται ένα σωρό «ντελικάτσες» που λένε και οι food editors: μύδια, γυαλιστερές, αχινοί και τα λοιπά του Παγασητικού, χειροποίητες αλοιφές, κανένας γαλέος πλακί ή λίγο χταπόδι-καλαμαράκι στη σχάρα, 1-2 τραγανά τηγανητά σπαράκια. Σε μικροσκοπικά πιατάκια που ανανεώνονται κάθε φορά που ζητάς ένα τσιπουράκι ακόμα. Γι’ αυτά που έχει δοκιμάσει, στο τέλος ο λογαριασμός είναι αστείος. Η λίστα, είπαμε, έιναι τεράστια - «Μεζέν», «Δεμίρης» και «Ράδα» είναι μια καλή αρχή για να μην πελαγώσετε, σύμφωνα με τις συμβουλές των ντόπιων.

Μην το παρακάνετε μόνο, γιατί έχουμε και δραστηριότητες…